Dagboekperikelen https://mijnallerlaatsteblog.blogspot.com/ - want verhalen dicht ik graag -

De papyrusbloem  . De papyrusbloem Ik was het  die ‘s zomers geurde toen getij herfst achteloos vergat mij op te beuren liet ik me even gaan om voortaan verder te leven als perkament waarin elk blaadje in geheimschrift mijn testament vertelt. © De Kimpe Marleen jan. 2025

Goddelijk Hoe Meer Elke keer Onze ogen opengaan Des te beter we zien We vrijelijk mogen aanschouwen wat altoos verborgen leek De kristallen in een vlokje sneeuw, de vertolking van een aardse, hongerige schreeuw Die klieft door merg en been, om wakker te schudden wat thans slaapt, tot ten lange leste de aarde Goddelijk ontwaakt © De Kimpe Marleen 11-1-2025

Vogelparadijs Het gevogelte vertrouwt de mens niet Ik nodig ze uit om kruimelig mee te eten Maar als ze me zien, laten ze het afweten Terwijl ik geniet van gevleugelde teamspirit Mag enkel en alleen vanachter het gordijn gluren Geluidloos volgen hun kwetterende toneel Wil tijdig de sluipende tijgerkat wegsturen Een poes op jacht erbij, altijd eentje te veel Resoluut open ik de klemmende achterdeur Gluiperige viervoeter weg, al wat vliegt in de heg Net gemist wat me leek op een ochtendprimeur Humeurig klikt mijn mobiel, sta mezelf in de weg © De Kimpe Marleen 18-1-2025

Die op de wolken rijdt Meermaals lijkt het boven ons op een prentenboek met karikaturen en allerhande figuren de hand van de Kunstenaar lijkt nog verborgen soms zien we Hem bijkans - zo een onwaarschijnlijke glans - bijna niet te geloven. (c)De Kimpe Marleen  2 jan. 2025

  Breekbaar zijn wij geen schakels één voor één aaneen geschoven op een krans waarin ieder van ons op eigenzinnige manier glanst dit maakt een wereld van het verschil, de ketting lijkt soms  te breken door de eeuwen heen, oorlog hier en oorlog daar, die keten blijft duren, elke schakel is breekbaar, maar ook licht ontvlambaar © De Kimpe Marleen 5 jan. 2025

  Blijdschap ik  heb het niet in mijn macht maar als de hemel lacht springt mijn hart op als een jong hert ©De Kimpe Marleen   3 januari 2025

En dan gebeurt het ... (antwoorddicht) Horen, zien, ruiken, proeven tegelijk Wat zullen we ons rijk beschonken voelen Als eenmaal de bazuin heeft geklonken Van het beloofde Nieuwe Koninkrijk Nergens zit een verloren schaap te staren Zie des te meer een jubelende schare  Die volkomen verrast zondagse aren plukt Want de Tuin van Eden noemt dan Heden © De Kimpe Marleen 18-1-2025

De gedekte tafel Een bloem een zoen en lach Ach het zijn slechts kruimeltjes waar ik vandaag de dag van genieten mag het allermooiste moet nog komen (c)De Kimpe Marleen       6 december 2024

  De bloem valt af Alvorens ze gaat winterslapen werpt ze haar kantwerk af in haar achterhoofd een origami overwerkt wacht ze op de toverstaf Pas dan komt ze weer in bloei laat ze nu maar rusten groei en snoei gaan hand in hand we wensen haar welterusten (c)De Kimpe Marleen  2-1-2025

  Het schrijvertje Ja, die put was bijzonder  rondom deze waterplas roerloze hutten omarmd door rietstokken waar loze vissertjes hokten herinner me het warme gras ik wist toen echter niet dat aan de overkant een pen kringelend in de kreek een lied leek te schrijven een libel zwevend boven het water bracht me die boodschap meer dan een halve eeuw later dit schrijvertje fascineert me vandaag de dag, mijn jeugd keert weer. ©De Kimpe Marleen 2 januari 2025

  Bootje varen Treed buiten mezelf neem de zaklamp mee overzie planeet aarde en moet denken aan dingen van waarde Niet voor een paar jaar maar voor altoos regeert de Schepper van het heelal en overal tot aan onze verste kusten Keer me weer naar binnen formuleer vragende zinnen krijg niet terstond een antwoord maar de volgende ochtendstond laat me zien dat in de stilte mijn sterkte ligt misschien een zaklamp lijkt overbodig enkel vertrouwen is nodig Waarom hebben wij mensen het er toch zo moeilijk mee gedwee het roer van ons bootje over te geven aan de Stuurman van onze onrustige wereldzee ©De Kimpe Marleen      30 december 2024

De engeltjes schudden hun beddeke uit. Villanelle Winterkou - De witte wereld Sneeuwvlokken in het ganse land Grachten met marmer gepolijst De vriezeman boetseert met vaste hand Warmbloedig in het koufront aanbeland Een berglandschap wolken tjokt vergrijsd Sneeuwvlokken in het ganse land Dijken en velden veilig ingedamd Ramen, deuren, schouwen wit omlijst De vriezeman boetseert met vaste hand Koning Winter houdt van zijn ambt Warme wanten, sjaal en muts vereist Sneeuwvlokken in het ganse land Grote kinderen vinden het dubbel plezant Lachen als een bal van kristal kapseist Sneeuwvlokken in het ganse land Bouwvallige iglo’s aan de waterkant Warme dranken tamelijk hoog geprijsd Sneeuwvlokken in het ganse land De vriezeman boetseert met vaste hand © De Kimpe Marleen 8-1-2025

  Putteke winter verstilt Het geluid verstomt luisterspel voorbij zonsopgang vlijt in de ochtendstond geen solsleutels meer neer in hongerige vogelbekjes ze  trachten enkel naar manna op hun notenbalk. ©De Kimpe Marleen      5 december 2024

Goud Wierook Mirre Gods Woord Geboren als Verlossingskind Geen Rechter, maar de Redder Voor een hectische wereld, die geen vrede vindt © De Kimpe Marleen 26 dec. 2024

Kerstverhaal ben in het veld het is berekoud ik houd mijn adem in het heelal vol sterren, eentje blinkt er uit (verbeeld ik het me, hoor ik een geboortekreet?) ik weet dat ik ginds naartoe moet, maar hoe in godsnaam daar geraken drie koningen in lange kledij trekken aan me voorbij, ze hebben geschenken bij zich ziende omhoog, in de vrieslucht blijde klanken van op afstand volg ik, ze mogen mij niet zien, onderweg duizenden verloren schapen op zoek naar hun herder, daartussen kan ik onderduiken misschien, stapvoets geraken we verder tot aan de kribbe van gena  © De Kimpe Marleen 4 jan. 2025

  Sneeuwwitje Het sprankelnieuwe jaar ligt als een hemelhoge gletsjer ongekunsteld voor ons  paraat om te beklimmen samen op tocht de stoeltjeslift gebruiken  we alleen in geval van nood iets zelf waarmaken dat maakt het verschil heerlijk ontwaken in een naakt transparant land en als dwergen onder elkaar heel even maar huiveren we gaan voetstappen achterlaten maar we weten nog niet welke. © De Kimpe Marleen 29 dec. 2024 - 2025

Van bij het begin ooit ergens liet ik me zweven op de wieken van planeet zon onbeteugeld en nergens reisde ik mee op wereldreis onder ons worstelde de wereldzee met zoveel ellende, niet om aan te zien  daarom vond ik het beter mijn ogen te sluiten, om uit te komen waar het eens begon, van bij het begin © De Kimpe Marleen 5 - 12 - 2024